گزارش سلامت؛
مردم بابت هزینه های سلامت چقدر از جیب می دهند
سلامت: پرداختی از جیب مردم بابت هزینه های سلامت خصوصاً درمان بیماریها، همچنان به عنوان یک چالش اساسی در سیستم سلامت کشور شناخته می شود.
به گزارش سلامت به نقل از مهر، مهم ترین چالش مردم که می خواهند از خدمات درمانی به هنگام بیماری استفاده کنند؛ هزینه های سلامت است؛ بطوریکه پرداختی از جیب، موجب می شود تعدادی از هموطنان، قید درمان را بزنند و با بیماری کنار بیایند. در حقیقت، پرداخت از جیب مردم بابت سلامت؛ چالش اصلی دولت در عرصه سلامت است که از سالهای قبل تاکنون، دولت های مختلف با آن مواجه بوده اند. خدمات درمانی که یک بیمار می بایست دریافت کند، هزینه های مختلفی است که از دارو گرفته تا عمل جراحی را شامل می شود. طبق داده های مرکز آمار ایران، سهم مردم در پرداخت هزینه های سلامت در سال ۱۳۸۹ معادل ۵۸.۲ درصد بود که بعد از تزریق ۲۰ هزار میلیاردریال مازاد اعتبارات باقیمانده از هدفمندی یارانه ها به بخش سلامت، به ۵۰.۵ درصد در سال ۱۳۹۲ رسید. این در حالی بود که متوسط این شاخص در این بازه زمانی در جهان ۱۷.۹ درصد بود. بر این اساس در سال ۱۳۹۰ از کل هزینه های خانوارهای شهری ایران، حدود ۸.۷ درصد آن مربوط به هزینه های بهداشت و درمان بود. این میزان تا سال ۱۳۹۲ به ۹.۲ درصد و تا انتهای سال ۱۳۹۳ به ۹.۵ درصد افزایش پیدا کرد. این میزان در سالهای ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ به ترتیب ۱۰.۹ و ۱۰.۵ درصد و در سال ۱۳۹۹ نیز طبق اعلام مرکز آمار ایران، ۹.۸ درصد بوده است. در روستاها نیز در سال ۱۳۹۰ هزینه های بهداشت و درمان سهم ۸.۱ درصدی در کل سبد هزینه ای خانوار داشته که این میزان تا سال ۱۳۹۲ به ۸.۴ درصد، تا انتهای سال ۱۳۹۳ به ۸.۵ درصد، در سالهای ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ به ترتیب ۱۱.۲ و ۱۰.۱ درصد و در سال ۱۳۹۹ نیز طبق اعلام مرکز آمار ایران حدود ۹.۵ درصد بوده است. با نگاهی به همین آمار، مشخص می شود که به رغم این که حدودا آحاد مختلف مردم کشور تحت پوشش بیمه پایه قرار دارند، اما پرداختی از جیب همچنان یک چالش اساسی در سیستم سلامت کشور است. بررسی ها نشان میدهد پرداختی از جیب مردم از سال ۹۲ تا امروز، باردیگر سیر صعودی به خود گرفته و حالا به مرز ۶۰ درصد رسیده است. البته برای رسیدن به یک عدد ثابت، بین کارشناسان حوزه سلامت، اختلاف نظر وجود دارد و این عدد را بین ۵۵ تا ۶۰ درصد، متغیر می دانند. اما، آن چه مسلم است، پرداختی از جیب مردم همچنان بالا است. این در حالیست که در ادوار مختلف و چند برنامه توسعه کشور، مدام بر کاهش پرداختی از جیب مردم بابت هزینه های سلامت تاکید شده، اما عملاً اتفاقی رخ نداده است. در اجرای بند یک اصل ۱۱۰ قانون اساسی، «سیاست های کلی سلامت» که ۱۸ فروردین ۹۳ از طرف رهبری ابلاغ گردید، در بند ۲-۱- این سیاست ها بر مدیریت منابع سلامت بوسیله نظام بیمه و در بند ۹-۲- بر پوشش کامل نیازهای پایه درمان از طرف بیمه ها برای آحاد جامعه و کاهش سهم مردم از هزینه های درمان تا آنجا که بیمار جز رنج بیماری، دغدغه و رنج دیگری نداشته باشد، تاکید گردیده است. همچنین، در ماده ۳۸ قانون برنامه پنجم توسعه، دستیابی به پوشش فراگیر و عادلانه خدمات سلامت و کاهش سهم مردم از هزینه های سلامت به ۳۰ درصد، تاکید شده بود. برمبنای ماده ۹۰ قانون برنامه چهارم توسعه، سهم مردم از هزینه های سلامت تا پایان برنامه باید به عدد ۳۰ درصد کاهش می یافت. حالا، در برنامه هفتم نیز چنین تکلیفی بر عهده دولت گذاشته شده تا پرداختی از جیب مردم به ۳۰ درصد برسد. درست مثل برنامه های قبلی که متأسفانه محقق نشد. علی اصغر باقرزاده نایب رییس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، با عنوان این مطلب که یکی از مهم ترین مصوبات در فصل سلامت، کوشش برای کاهش پرداختی از جیب مردم است، اظهار داشت: هم اکنون پرداختی از جیب مردم بابت هزینه های سلامت بطور متوسط ۵۵ درصد است که در برنامه هفتم دولت مکلف شد پرداختی از جیب مردم را به ۳۰ درصد کم کند. بنظر می رسد برای تحقق سهم پرداختی مردم بابت هزینه های سلامت که بر روی عدد ۳۰ متمرکز شده است، دولت باید بیش از قبل از بیمه های پایه حمایت کند. زیرا، این بیمه ها هستند که باید هزینه های سلامت را تا حد ممکن پوشش دهند تا پرداختی از جیب مردم کم شود. در غیر این صورت، در آخر برنامه هفتم نیز نمی توان انتظار داشت به سهم ۳۰ درصدی مردم برای پرداخت هزینه های سلامت رسیده باشیم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب