رئیس اداره بیماری های قابل انتقال بین انسان و حیوان مطرح كرد؛
علایم اولیه مبتلا شدن و روش های تست آبله میمونی
به گزارش سلامت رئیس اداره بیماری های قابل انتقال بین انسان و حیوان مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت اظهار داشت: تا کنون در کشور هیچ مورد قطعی و محتمل از مبتلا شدن به آبله میمونی را شناسایی نکرده ایم.
به گزارش سلامت به نقل از مهر، بهزاد امیری، در مورد احتمال شیوع آبله میمونی و نگرانی هایی که در این خصوص در جامعه ایجاد شده، عنوان کرد: بیماری آبله میمونی یا بیماری مانکی پاکس (monkeypox) یک بیماری ویروسی از خانواده آبله و هم خانواده ویروس آبله، واکسینیا و آبله گاوی است.
وی افزود: نخستین مورد شناخته شده ویروس آبله میمونی در سال ۱۹۵۸ در میان میمون هایی که برای تحقیقات و پژوهش نگهداری شدند، مشاهده شد. ولی نخستین مورد انسانی این بیماری در سال ۱۹۷۰ در آفریقا و در یک کودک شناسایی شد. زادگاه آبله میمونی در کشورهای مرکزی و غرب آفریقا و در مناطقی پوشیده شده از جنگل های بارانی استوایی است چون که مخزن این ویروس علاوه بر میمون ها بعضی از جوندگان هم هستند که البته هنوز به صورت دقیق و کامل مخزن این ویروس شناسایی نشده است. اما به دلیل تماس بین انسان و حیوانات در این مناطق این بیماری به انسان سرایت کرده است.
دوره کمون ویروس آبله میمونی ۵ تا ۲۱ روز است
امیری با اشاره به اینکه علایم ویروس آبله میمونی به دو صورت خواهد بود، اظهار داشت: آبله میمونی علایم فاز اولیه و ثانویه دارد. وقتی این ویروس وارد بدن می شود امکان دارد بین یک تا دو هفته هیچ علامتی نداشته باشد، بعضاً گفته می شود بین ۵ تا ۲۱ روز علامتی ندارد. اما وقتی دوره کمون و پنهان آن خاتمه پیدا می کند، با علایم عمومی نظیر تب، سردرد شدید، درد عضلانی، کاهش انرژی بدن، کمر درد و تورم غدد لنفاوی آغاز می شود.
علائم اولیه بیماری آبله میمونی
رئیس اداره بیماری های قابل انتقال بین انسان و حیوان مرکز مدیریت بیماری های واگیر افزود: ابتلاء به ویروس آبله میمونی ابتدا با علایم عمومی نظیر تب، سردرد شدید، درد عضلانی، کاهش انرژی بدن، کمر درد و تورم غدد لنفاوی آغاز می شود.
وی با اشاره به اینکه بیماری آبله میمونی در دوره کمون قابلیت انتقال به فرد دیگر ندارد، اظهار نمود: انتقال ویروس آبله میمونی از زمان شیوع علایم شروع می شود و پس از آن اثرات پوستی همچون تاول های پوستی بوجود آمده که ابتدا مسطح اما آرام آرام برجسته و آب دار می شوند و در درون آن تغییر رنگ بوجود آورده و سپس پوسته ریزی می کنند و سپس محو می شوند.
دکتر امیری اظهار داشت: معمولا از زمانی که علایم بالینی آبله میمون در فرد بوجود آمده تا وقتی که تاول ها کاملاً برطرف شده و بهبود می یابد، فرد می تواند ناقل بیماری باشد و اگر در تماس نزدیک با یک فرد سالم قرار بگیرد می تواند این بیماری را انتقال دهد.
بیشترین علت ابتلاء به ویروس آبله میمونی
رئیس اداره بیماری های قابل انتقال بین انسان و حیوان مرکز مدیریت بیماری های واگیر درباره راه های انتقال آبله میمون و برخی شایعات در خصوص این که آبله میمون از راه هوا هم انتقال می یابد، اظهار داشت: بیشترین راه انتقال بیماری آبله میمونی، تماس نزدیک همچون تماس پوست به پوست است. اما انتقال قطره ای از راه تنفس، تماس انسان با حیوانات آلوده و خوردن گوشت آلوده هم از دیگر راه های ابتلاء به آبله میمون است.
وی تصریح کرد: گاهی اوقات در صورت تماس فرد سالم با لباس، روتختی و ظروف آلوده به ویروس آبله میمونی، فرد به این ویروس مبتلا می شود. یکی دیگر از اشکال انتقال، انتقال بیماری از راه مادر به جنین است بگونه ای که این بیماری در عین زایمان به علت تماس پوستی سبب انتقال از مادر به جنین می شود.
امیری افزود: در بعضی از کشورهای اروپایی اخیراً مواردی از انتقال آبله میمون از راه روابط همجنس گرایان مرد هم مشاهده شده اما در عین حال این ویروس، ویروسی نیست که از راه آمیزش جنسی منتقل شود چون که در منی و واژن، شناسایی نشده و بیشتر از طریق رابطه و برخورد پوستی منتقل می شود.
وی ضمن اشاره به درصد مرگ و میر بر اثر ابتلاء به آبله میمونی، اظهار داشت: درصد مرگ و میر خیلی کم و بین ۳ تا ۶ درصد و آن هم در بیمارانی مشاهده شده که یا کودک و یا دارای نقص سیستم ایمنی بودند و بیماری های زمینه ای داشتند.
امیری در پاسخ به این پرسش که آبله میمون چگونه از حیوان به انسان سرایت پیدا می کند، اظهار داشت: هنگامی که انسان تماس فیزیکی با حیوان آلوده برقرار می کند این بیماری منتقل می شود و میزبان جانوری این ویروس شامل جوندگان مثل موش های صحرایی و نخستی سانان یعنی میمون ها (پرایمت ها) است.
رئیس اداره بیماری های قابل انتقال بیان انسان و حیوان وزارت بهداشت تصریح کرد: افرادی که در گذشته دور واکسن آبله را تزریق کرده اند تا حدود نسبتاً قابل توجهی نسبت به این بیماری مصونیت دارند، به این دلیل که ایمنی آن همچنان در بدن شان باقی مانده و افرادی که این واکسن را دریافت نکرده اند، نسبت به این بیماری حساس تر هستند.
ابتلاء به آبله مرغان سبب ایمنی در مقابل ابتلاء به آبله میمونی نمی شود
وی در پاسخ به این سؤال که آیا افرادی که در گذشته به آبله مرغان مبتلا شده اند در مواجه با آبله میمونی دارای ایمنی و پیشگیری هستند یا خیر، اظهار نمود: اصلاً هیچ نوع واکنش متقاطعی بین آبله مرغان و آبله میمونی وجود ندارد چون دو ویروس از دو خانواده کاملاً مجزا هستند. پس ابتلاء به آبله مرغان در گذشته هیچگونه ایمنی از ابتلاء به آبله میمونی ایجاد نخواهد کرد.
علائم بالینی آبله میمونی شبیه آبله مرغان است
امیری افزود: مهم ترین تشخیص افتراقی ما در مورد آبله میمونی، آبله مرغان است چون که علایم بالینی آبله میمونی شبیه آبله مرغان است بدین منظور تابحال همه مواردی که مشکوک به آبله میمونی بودند، در واقع مبتلا به آبله مرغان شده بودند.
رئیس اداره بیماری های قابل انتقال بین انسان و حیوان مرکز مدیریت بیماری های واگیر در مورد علت حساسیت زیاد جامعه به آبله میمونی، اظهار داشت: آبله میمونی از سال ۱۹۷۰ وجود داشته است اما علت حساسیت آن به علت مشاهده مجدد آن در بعضی از کشورهای اروپایی است. قبلاً هر بیماری که شناسایی می شد رابطه اپیدمیولوژیک بین آن بیمار جدید و خاستگاه آن در کشورهای آفریقا وجود داشت. یعنی آن بیمار جدید یا به کشورهای آفریقایی سفر کرده بود و یا یک مسافر از کشورهای آفریقایی با فرد اروپایی در تماس بود و یا یک حیوانی که مبتلا به این بیماری بوده از آفریقا وارد اروپا شده بود و با انسان تماس یافته بود.
وی تصریح کرد: در مورد طغیان اخیری که در کشورهای اروپایی و آمریکایی مشاهده شد این نوع ارتباط وجود نداشته و اگر وجود داشته هم، شناسایی نشده ازاین رو به نظر می آید الگوی انتقال تفاوت یافته است. خصوصاً زمانی که این مورد بیشتر توسط مراکزی که به همجنس گرایان خدمات درمانی و بهداشتی عرضه می کرده، شناسایی شده و بعد متوجه شدند در یک جمعیت قابل توجهی از افراد همجنس گرا این بیماری شناسایی شده است.
در صورتی که مشکوک به آبله میمونی شدیم چکار کنیم
امیری با طرح این پرسش که اگر مشکوک به ابتلاء آبله میمونی شویم باید چه اقدامی صورت دهیم؟ خاطرنشان کرد: نخستین مساله ای که باید مد نظر داشته باشیم این است که هیچ جای نگرانی و اضطرابی وجود ندارد. فرد دارای علایم باید به یک مرکز بهداشتی، درمانی رجوع کند. همکاران ما در این درمانگاه های دولتی آموزش دیده اند که چگونه از این افراد نمونه گیری کرده و به کجا ارسال نمایند.
رئیس اداره بیماری های قابل انتقال بین انسان و حیوان مرکز مدیریت بیماری های واگیر ابراز امیدواری کرد: خوشبختانه با هماهنگی که بین لابراتوار انستیتو پاستور و قطب های دانشگاهی در سرتاسر کشور انجام شده، امکان انجام تست آزمایشگاهی این بیماری در کشور میسر است.
روش های تست آبله میمونی
وی با اشاره به اینکه تست آبله میمونی در کشور به چند روش انجام می شود، اظهار داشت: از افرادی که در آنان هنوز اثرات پوستی مشاهده نشده مثل مبتلایان ویروس کرونا، تست حلق و بینی گرفته می شود. اما در بیمارانی که اثرات پوستی بوجود آمده از روی مایع درون تورم های بوجود آمده و حتی پوسته های خشک شده آن نمونه گیری شده و آزمایشات لازم صورت می گیرد.
امیری در پاسخ به این سؤال که آیا واکسنی برای آبله میمونی ساخته شده است یا خیر، خاطرنشان کرد: برخی واکسن ها برای مقابله با آبله میمونی تهیه شده که تا حدود زیادی می تواند پیشگیری کند. اما ضرورتی به تزریق واکسن نیست چون طبق سفارش سازمان جهانی بهداشت الگوی انتقالی آن با کرونا متفاوت بوده و نیازی به واکسیناسیون عمومی نیست.
واکسیناسیون عمومی آبله میمونی لزوم ندارد
رئیس اداره بیماری های قابل انتقال بیان انسان و حیوان مرکز مدیریت بیماری های واگیر تصریح کرد: هم اکنون که هنوز موردی از آبله میمونی در کشور شناسایی نشده، ضرورتی برای واکسیناسیون عمومی وجود ندارد اما اگر ابتلاء مشاهده شد و تعداد آن افزایش پیدا کرد، بهتر است که برای گروههای خاص و جمعیت های محدود برنامه ریزی واکسیناسیون صورت گیرد.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا درمانی برای مبتلایان به ویروس آبله میمونی وجود دارد، ضمن تاکید بر این که درمان اختصاصی برای این ویروس وجود ندارد، اذعان داشت: درمان های ضد ویروسی مورد تأیید مجامع بین المللی وجود دارد که در صورت همه گیر شدن ویروس آبله میمونی از آن استفاده خواهد شد.
توصیه هایی برای مبتلا نشدن به آبله میمونی
امیری درباره پروتکلهای بهداشتی که مردم باید برای عدم ابتلاء به آبله میمونی رعایت نمایند، توضیح داد: سفارش ما نخست این است که مردم از سفر به بعضی از کشورهای آفریقای مرکزی و غربی اجتناب کنند و اگر لزوم به سفر بود، در معرض تماس با افراد مشکوک به این بیماری قرار نگیرند و از استفاده از مواد غذایی که کاملاً طبخ نشده اجتناب کنند.
رئیس اداره بیماری های قابل انتقال بیان انسان و حیوان وزارت بهداشت افزود: برای جلوگیری از ابتلاء به بیماری آبله میمونی، مردم از رفتارهای پرخطر جنسی هم که می تواند آنها را مستعد به این بیماری کند، پرهیز کرده و اگر فرد بیماری شناسایی شد در یک اتاق ایزوله شده قرار گیرد و ارتباط با وی به حداقل برسد همینطور باید از دستکش و ماسک معمولی در مواجه با بیمار استفاده و بعد از آن دست خویش را ضدعفونی کنند. از تماس با ترشحات، مایعات، سطوح و یا وسایل، ملحفه و لباس های بیمار پرهیز و این لوازم به وسیله دستکش جمع آوری شده و با مواد بهداشتی و حرارت ضدعفونی شود.
ماسک در عدم ابتلاء به آبله میمونی مؤثر است
به گفته امیری، مردم به علت جلوگیری از ویروس کرونا همچنان از ماسک استفاده کنند. چون که استفاده از ماسک می تواند به صورت قابل قبولی از ابتلاء به آبله میمونی هم جلوگیری نماید.
منبع: سلامت
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب